Εμπορικές Διαφορές

Ποιες εμπορικές διαφορές μπορούν να υπαχθούν σε διαμεσολάβηση;

Πλέον η διαμεσολάβηση είναι υποχρεωτική δυνάμει του αρ. 3 του Ν. 4640/2019 που ορίζει την εφαρμογή της διαμεσολάβησης σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις είτε εθνικού είτε διασυνοριακού χαρακτήρα, υπό την προϋπόθεση ότι τα μέρη έχουν τη δυνατότητα διάθεσης του αντικειμένου διαφοράς. Αναλυτικότερα, η διαδικασία της διαμεσολάβησης καθίσταται πλέον υποχρεωτική για διαφορές άνω των 30.000 ευρώ τακτικής διαδικασίας που υπάγονται στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του Μονομελούς Πρωτοδικείου και για διαφορές του Πολυμελούς Πρωτοδικείου. Επιπλέον, υπάγονται οι διαφορές για τις οποίες υπάρχει έγγραφη συμφωνία των μερών με ισχύ ρήτρας διαμεσολάβησης (α.6 Ν.4640/2019).

Εν τοις πράγμασι, πρόκειται για όλες τις διαφορές που αφορούν στο εμπόριο και τις εμπορικές σχέσεις όπως οι τραπεζικές συναλλαγές, εμπορικές εταιρίες, διαφορές πνευματικής ιδιοκτησίας, ασφαλιστικές εισφορές, υποθέσεις ανταγωνισμού, ναυτικού δικαίου, πτωχευτικού δικαίου και γενικά όλων των ειδών τις εμπορικές διαφορές.

Η σημασία της ΥΑΣ στις εμπορικές διαφορές

Σε έναν κόσμο όπου το εμπόριο και οι συναλλαγές εξελίσσονται συνεχώς, οι διαφορές είναι αναπόφευκτες. Η επίλυση αυτών των διαφορών μέσω δικαστικών διαδικασιών είναι οδυνηρά χρονοβόρα, δαπανηρή και παράγει κατά κύριο λόγο αβέβαια και μη ικανοποιητικά αποτελέσματα. Σε αυτό το πλαίσιο, η ανάγκη για αποτελεσματική διαμεσολάβηση συνεχίζει να αυξάνεται.

Είναι λοιπόν ζωτικής σημασίας, προ οιασδήποτε προσφυγής στις δικαστικές αίθουσες, τα μέρη να έχουν τη δυνατότητα να ενημερωθούν για την διαδικασία της διαμεσολάβησης, τις βασικές αρχές που την διέπουν και κυρίως για τη δυνατότητα εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς τους με βάση τις ιδιαιτερότητές της και τη φύση της. Είναι αυτονόητο ότι για να μπορέσουν τα συμβαλλόμενα μέρη να λάβουν μια ουσιαστική απόφαση περί υπαγωγής ή μη της διαφοράς τους στη διαδικασία της διαμεσολάβησης θα πρέπει να έχουν επίγνωση των αρχών και διαδικασιών της και πρωτίστως των βασικών πλεονεκτημάτων της, όπως για παράδειγμα σε μια εμπορική διαφορά αποτελεί η διαφύλαξη της φήμης και του «ονόματος» των μερών από μια «ανοιχτών των θυρών» διαδικασία στα δικαστήρια.

Πως μια εμπορική διαφορά υπάγεται σε διαδικασία διαμεσολάβησης;

Μια εμπορική διαφορά δύναται να υπαχθεί σε διαμεσολάβηση:

1. αν τα μέρη, τα οποία έχουν την εξουσία να διαθέτουν το αντικείμενο της μεταξύ τους διαφοράς, συμφωνούν να προσφύγουν στην διαδικασία της διαμεσολάβησης, αφότου ανέκυψε η διαφορά,
2. αν τα μέρη κληθούν από το Δικαστήριο, ενώπιον του οποίου εκκρεμεί η διαφορά, να προσφύγουν στη διαμεσολάβηση και συναινούν σε αυτή,
3. αν η προσφυγή στη διαμεσολάβηση διαταχθεί από δικαστική αρχή άλλου κράτους – μέλους και η σχετική υπαγωγή της διαφοράς δεν προσβάλλει τα χρηστά ήθη και τη δημόσια τάξη,
4. αν σε έγγραφη συμφωνία των μερών υπάρχει ρήτρα διαμεσολάβησης.

Οι έννομες συνέπειες μιας επιτυχούς διαμεσολάβησης σε Εμπορική Διαφορά

Η ταχύτητα, με την οποία επιλύεται με διαμεσολάβηση μια εμπορική διαφορά, ενδέχεται να είναι καθοριστική για τα εμπλεκόμενα μέρη : το ένα εισπράττει απείρως γρηγορότερα την χρηματική του απαίτηση από ο,τι θα την εισέπραττε δικαστικά ,πράγμα που μπορεί να είναι καθοριστικό για την εκπλήρωση των δικών του υποχρεώσεων, ενώ το άλλο μέρος γνωρίζει, πολύ σύντομα επίσης, το ποσό που θα καταβάλει ,ώστε να το προϋπολογίσει.

Η λόγω φιλικής επίλυσης της διαφοράς δυνατότητα συνέχισης της συνεργασίας των δυο εμπόρων είναι , συχνά ,μεγάλης σημασίας και για τους δυο ή έστω για τον ένα .

Η εχεμύθεια και η εμπιστευτικότητα είναι υψίστης σημασίας και για τα δυο μέρη: διασφαλίζει ακόμη και την μη διάδοση της ύπαρξης διένεξης , πράγμα που θα μπορούσε να πλήξει την φήμη τους, ενώ και το περιεχόμενο του συμφωνητικού επίλυσης της διαφοράς μπορεί να κρατηθεί απόρρητο με κοινή συμφωνία των μερών .

Εάν στην υπόθεση εμπλέκονται θέματα βιομηχανικής ιδιοκτησίας, όπως διπλώματα ευρεσιτεχνίας ,σχέδια ,σήματα κλπ ,είναι προφανές ότι η εμπιστευτικότητα της διαδικασίας της διαμεσολάβησης προσλαμβάνει τεράστια αξία .